Zabytkowa twierdza w Gdańsku nad Martwą Wisłą, dawniej położona przy głównym wejściu do portu gdańskiego przy ujściu głównego ramienia Wisły do Morza Bałtyckiego. Jej najważniejszymi zadaniami były kontrola statków kupieckich, ich ochrona oraz nawigacja światłem latarni, jak również do XIX wieku miała znaczenie militarne. W konstrukcji twierdzy widać różne style architektoniczne (począwszy od gotyku), techniki i materiały budowlane. Jest to spowodowane tym, że przez lata twierdza była odbudowywana po każdym zniszczeniu. Jej fundamenty opierają się na drewnianych skrzyniach wypełnionych kamieniami (kaszycach). Serce twierdzy stanowi cylindryczna wieża (obecnie pozbawiona zwieńczenia), która służyła do 1758 roku jako latarnia morska. Jest ona otoczona przez ceglany wieniec (zwany też niekiedy rondlem-działobitnią), do którego zewnętrznego obwodu przylegają domy oficerskie. Wokół wieńca zbudowano czterobastionowy fort carré, do wnętrza którego prowadzi brama z poterną. Od strony północno-zachodniej fort carré przylega do Martwej Wisły, natomiast z pozostałych stron opasany jest przez szaniec, zwany Szańcem Wschodnim. W jego skład wchodzą bastiony, a z dwóch istniejących dawniej rawelinów do naszych czasów przetrwał jeden. Fort Carré oraz Szaniec Wschodni są otoczone fosami zasilanymi przez Martwą Wisłę.

Zespół Twierdzy Wisłoujście oglądamy z oddali, trwają przygotowania do koncertu, niestety wstęp wzbroniony.

Pomnik Historii "Pole Bitwy na Westerplatte" upamiętnia obronę Wojskowej Składnicy Tranzytowej w Wolnym Mieście Gdańsku w dniach 1 – 7 września 1939 roku. Bohaterska walka żołnierzy polskich z posiadającymi znaczną przewagę siłami niemieckimi uważana jest za symboliczny początek II wojny światowej.

Jesteśmy na półwyspie Westerplatte w Gdańsku.	Monumentalna rzeźba, wysoka na 25 metrów i złożona z 236 granitowych bloków. Jej nieregularny kształt miał w zamyśle projektantów nasuwać skojarzenia z wbitym w ziemię wyszczerbionym bagnetem.	Pomnik Historii ::Pole Bitwy na Westerplatte:: upamiętnia obronę Wojskowej Składnicy Tranzytowej przez polskich żołnierzy w Wolnym Mieście Gdańsku w dniach 1 - 7 września 1939 roku.

Ruiny Nowych Koszar	Wartownia nr 1 - Westerplatte.

Zabytkowa część Gdańska w obrębie XVII-wiecznych fortyfikacji miejskich została uznana za pomnik historii. Jest to jeden z najbardziej wartościowych w Polsce kompleksów architektoniczno-urbanistycznych. Późnogotyckie ceglane kościoły, kamienice, budowle militarne oraz obiekty nowożytne autorstwa wybitnych architektów z północnej Europy, którzy nadali miastu charakterystyczny wizerunek, stanowią o jego wyjątkowych walorach artystycznych. Gdańsk jest jednym z najstarszych miast Polski o ogromnym historycznym znaczeniu, miastem niegdyś królewskim i hanzeatyckim, które utrzymało aż do upadku I Rzeczypospolitej pozycję głównego portu morskiego na Bałtyku. Wpłynęło to na jego kulturową unikatowość, przejawiającą się w gwarantowanych przez króla wolnościach obywatelskich, tolerancji wyznaniowej niespotykanej w podobnych mu wieloetnicznych ośrodkach Europy, a także ogólnej zamożności mieszkańców. Klimat wielkiej metropolii portowej przetrwał w Gdańsku do dziś. Jego naturalny rozwój nie zaburzył wszakże wewnętrznej integralności późnośredniowiecznej i nowożytnej struktury urbanistycznej, która na tle innych północnoeuropejskich miast, przekształcanych w XIX wieku w wielkomiejskie ośrodki przemysłowe, stanowi swoisty rezerwat kulturowy.

Jesteśmy na Zielonym Moście w Gdańsku, za nami zabytkowy dźwig portowy i jedna z bram wodnych miasta - brama Żuraw. Największy i najstarszy z zachowanych dźwigów portowych średniowiecznej Europy.

Monumentalna budowla u zbiegu ul. Długiej i Długiego Targu, dawna siedziba władz Gdańska. Jego początki sięgają wczesnego średniowiecza. Pierwotnie gotycki, po pożarze w 1556 został przebudowany w stylu renesansowym. Służył królom polskim: Kazimierzowi Jagiellończykowi, Aleksandrowi I i Zygmuntowi I Staremu. Dzisiaj mieści się tu Muzeum Historyczne Miasta Gdańska. W środku można zobaczyć: Wielką Salę Rady zwaną też Salą Czerwoną lub Letnią z zachowanym przepięknym wyposażeniem z przełomu XVI i XVII w., Małą Salę Rady (Zimową) czy Wielką Salę Wety, zwaną Salą Białą. Na górującej nad miastem wieży znajduje się carillon złożony z 37 dzwonów, wygrywający o pełnych godzinach melodie. Wieżę wieńczy postawiony w 1561 r. naturalnej wielkości pozłacany posąg króla polskiego Zygmunta Augusta. W okresie sezonu turystycznego można wejść na galerię widokową wieży ratusza, skąd roztacza się wspaniały widok na Gdańsk. W murach Ratusza podejmowano wielokrotnie wybitne postacie świata polityki i kultury, głowy koronowane i prezydentów.

Ratusz Głównego Miasta w Gdańsku.	Zabytkowa fontanna Neptuna. Stoi w najbardziej reprezentacyjnej części Gdańska - na Długim Targu, przed wejściem do Dworu Artusa.

Konkatedralna Bazylika Mariacka zwana często "koroną Gdańska" jest największą w Europie świątynią wybudowaną z cegły. Potężne jej mury i wieże wznoszą się wysoko nad panoramą miasta oraz nad rozległą okolicą. Kamień węgielny pod obecną świątynię położono w uroczystość Zwiastowania Pańskiego 25 marca 1343r. Świątynia budowana była etapami przez 159 lat. Dnia 28 lipca 1502 roku o godz. 16.00 mistrz Henryk Hetzel położył ostatnią cegłę sklepienia. Bazylika ma długość 105,5 m, szerokość w transepcie 66 m. Kubatura wynosi 155 000 m. Na 27 wolno-stojących filarach wspiera się wspaniałe sklepienie gwiaździste i kryształowe.

Wąską ulicą Kaletniczą dojeżdżamy do Bazyliki Mariackiej.	Bazylika konkatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, zwana także bazyliką Mariacką - historyczna fara Głównego Miasta w Gdańsku zwana często Koroną Gdańska.

Wielka Zbrojownia w Gdańsku - nazywana też arsenałem, stanowi najokazalszy świecki budynek manierystycznej zabudowy Gdańska. Inspiracją do powstania stały się Hale Mięsne w Haarlemie. Rosnące zagrożenie ze strony Szwecji w końcu XVI wieku skłoniło gdańskich mieszczan do przygotowań na wypadek wojny. Odczuwając brak magazynów na produkowany w mieście i okolicach sprzęt wojenny, podjęli decyzję o budowie specjalnego arsenału. Jednak w realizacji projektu nie ograniczono się do wzniesienia magazynu o ściśle użytkowej funkcji. Zbrojownia została wzniesiona w latach 1602 – 1605. Jest dziełem jednego z najwybitniejszych gdańskich architektów tamtej epoki, Antoniego van Obberghena. Zbudowano ją z drobnej, czerwonej, holenderskiej cegły zdobionej dekoracjami z piaskowca oraz bogatymi złoceniami. Konstrukcja sprawia wrażenie, jakby budynek składał się z czterech, pozornie oddzielnych kamieniczek.

Wielka Zbrojownia w Gdańsku - nazywana też arsenałem, stanowi najokazalszy świecki budynek manierystycznej zabudowy Gdańska.

Słynna brama nr 2 Stoczni Gdańskiej, to tu gromadzili się mieszkańcy Gdańska w oczekiwaniu na ogłoszenie podpisania porozumień gdańskich.	Nad bramą zainstalowane są kopie tablic z postulatami Sierpnia 80.

W Europejskim Centrum Solidarności - 40 lecie Porozumień Sierpniowych - na zdjęciu m.in. Lech Wałęsa i wicepremier komunistyczny Mieczysław Jagielski.	Plakat wyborczy z 1989 roku autorstwa Tomasza Sarneckiego przedstawiający kultowego szeryfa z filmu ::W samo południe:: bohatera walczącego o wolność i sprawiedliwość, w którego rolę wcielił się Gary Cooper.	Na zdjęciu Lech Wałęsa po podpisaniu Porozumień Sierpniowych.

W jednej z sal wystawowych w gdańskim ECSie.	Taras widokowy na dachu ECS - 25 metrów nad ziemią.	Z tarasu rozpościera się widok na tereny dawnej Stoczni Gdańskiej im. Lenina, Stare i Główne Miasto. Zobaczyć też można m.in. Salę BHP (na pierwszym planie).

Pomnik Poległych Stoczniowców 1970, brama nr 2 i ECS - Gdańsk.	W koncepcji architektów bryłę budynku ECS winna charakteryzować skrajna prostota, taka jak ta, która cechowała cele i metody działania solidarnościowego. Ściany obłożono blachą corten, która swoim rdzawym kolorem nawiązuje do elementów kadłubów.	Pomnik Poległych Stoczniowców 1970 - pomnik w postaci trzech krzyży z kotwicami, upamiętniający ofiary wydarzeń Grudnia 1970, w pobliżu bramy nr 2 Stoczni Gdańskiej, niedaleko miejsca, gdzie padli pierwsi czterej zabici.